Parma, talijanski grad s 196,518 stanovnika, nalazi se u dolini rijeke Po između Bologne i Milana u sjevernoistočnoj regiji Emilia-Romagna. Parmu su osnovali Rimljani 183. g. prije Krista, ostaci čega su vidljivi i danas jer gradom prolazi cesta Via Emilia, sagrađena u vrijeme Rimskog carstva, a po kojoj je sama regija dobila i ime.
Parma je središte „Doline hrane“ (kako popularno nazivaju ovaj predio) te ima značajnu ulogu u talijanskom izvozu, posebno u sektoru poljoprivredne i prehrambene te farmaceutske industrije, što je u najvećoj mjeri i zaslužno za gospodarski razvoj tog kraja. Obuhvaćena je cjelokupna poljoprivredno-prehrambena proizvodnja „od polja do stola“, a snažan utjecaj industrije vidljiv je i kroz mnoge prepoznatljive talijanske proizvode, povezane udruge i zadruge, nagrađivane restorane i kuhare, muzeje i izložbe hrane i pića, međunarodne i lokalne sajmove hrane te znanstveno-istraživačke aktivnosti u koje se intenzivno ulaže. Neki od svjetski prepoznatljivih brandova koji potječu iz Parme su Barilla, Parmalat, Mutti i Rizzoli.
Parma je dom i jednom od najstarijih svjetskih sveučilišta, Università degli Studi di Parma, koje svoje početke vuče još iz 962. godine. Sveučilište se odlikuje svojom kvalitetom i veličinom (1700 profesora i osoblja; više od 5000 studenata diplomira svake godine) te svake godine privlači velik broj studenata iz cijele zemlje zbog čega je uvršten među najpopularnija sveučilišta u Italiji.
Zbog dobrog lokalnog upravljanja, posebno u kulturnom sektoru, Parma je izabrana za Europsku kulturnu prijestolnicu 2020. godine. Parma se može pohvaliti bogatom kulturnom baštinom. Upravo su tu rođeni svjetski poznati skladatelj Giuseppe Verdi i dirigent Arturo Toscanini, a njihov rad čest je dio programa mnogih koncertnih dvorana, simfonijskih orkestara pa i opernih festivala koji se svake godine održavaju njima u čast. Ljubitelji talijanske opere mogu uživati i u koncertima koji se održavaju u Teatro Regio, kazalištu iz 19. st., te modernom auditoriju Paganini, dok u muzeju Kuća glazbe mogu doživjeti povijest glazbe kroz pozamašan opus koji muzej nudi.
Kulturna baština i bogata arhitektura prisutne su u cijeloj Parmi: od Nacionalne galerije u kojoj su izložena djela lokalnih umjetnika Parmigianina i Correggia pored onih Da Vincija i Canaletta, preko mnogih privatnih galerija i crkvi čije zidove i kupole krase očaravajuće freske, do impresivnih primjera srednjovjekovne, renesansne i barokne arhitekture, kao što su katedrala i krstionica, kazalište Farnese ili Palazzo della Pilotta. Uz bok tradicionalnoj arhitekturi, posljednjih godina su u Parmi niknule i mnoge atrakcije suvremene gradnje, kao što su centar Barilla i auditorij Paganini, adaptacija trga Piazzale della Pace te otvorena Piazza Ghiaia.
La provincia di Parma ha dato al mondo due dei musicisti più famosi d’Italia, il compositore Giuseppe Verdi e il direttore Arturo Toscanini, e troverai la loro eredità non solo nei loro luoghi di nascita (ora musei) ma nella sala da concerto, nell’orchestra filarmonica e nel festival annuale dell’opera intitolato a loro. Accogliendo musica da più lontano, i due più grandi spazi di Parma – il Teatro Regio del XIX secolo e il moderno Auditorium Paganini – sembrano e suonano fantastici, in modi completamente diversi. E il suo museo della House of Music è una delle risorse più complete in circolazione per chiunque sia interessato alla storia dell’opera italiana.
La cultura è ovunque: non solo nella Galleria Nazionale, che ospita opere di artisti locali Parmigianino e Correggio accanto a quelle di Da Vinci e Canaletto, ma nelle sue numerose gallerie private e nelle chiese della città, dove spettacolari affreschi illuminano le pareti e le cupole. Il centro di Parma vanta gioielli di architettura medievale, rinascimentale e barocca: la gloriosa cattedrale, il battistero ottagonale, il Teatro Farnese in legno e il Palazzo della Pilotta per citarne solo alcuni. Eppure non ha paura di confonderlo: negli ultimi anni Parma ha aggiunto design contemporanei alle sue attrazioni architettoniche, tra cui il Barilla Center e l’Auditorium Paganini, convertiti da una vecchia fabbrica di zucchero di Renzo Piano; il rielaborato Piazzale della Pace di Mario Botta; e l’ariosa Piazza Ghiaia di Paolo Mancini.
